بررسی و مقایسه اثر اضافه وزن و چاقی، وزن طبیعی و کم وزنی بر برخی از فاکتورهای آمادگی جسمانی در دانشجویان دختر و پسر شهرستان بوشهر

زمینه و هدف: در مورد عوامل آمادگی جسمانی و تأثیر تغییرات شاخص تودۀ بدنی بر آن در دانشجویان اطلاعات کمی در دست است. ازاین‌رو هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر جنبه‌های مختلف وزن بر آمادگی جسمانی و مقایسه عوامل آمادگی جسمانی در مردان و زنان دانشگاهی شهرستان بوشهر بود. مواد و روش‌ها: تحقیق از نوع نیمه­تجربی بود. از بین جامعه آماری، 149 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور شهر بوشهر انتخاب و با توجه به شاخص توده بدنی به سه گروه چاق و دارای اضافه‌وزن، وزن نرمال و زیر وزن نرمال تقسیم شدند. عوامل مختلف آمادگی جسمانی به‌وسیله آزمون‌های استاندارد اندازه‌گیری شد. میزان معناداری نیز در سطح 05/0 α< و با استفاده از نرم‌افزار SPSS16 محاسبه شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌های دو گروه از آزمون تی مستقل استفاده شد. یافته‌ها: آزمون‌های آمادگی جسمانی در آزمودنی‌های با وزن زیر حد نرمال بهتر بود. همچنین، تفاوت معناداری در همۀ آزمون‌ها، 540 متر دویدن (001/0p<)، آزمون 9 × 4 متر دویدن (001/0p<)، دراز و نشست (001/0p<)، شنای روی زمین (001/0p<) و پرش عمودی (001/0p<) بین مردان و زنان دانشجو وجود داشت. نتیجه‌گیری: دانشجویان چاق یا دارای اضافه‌وزن عملکرد ضعیف‌تری در عوامل آمادگی قلبی و عروقی، چابکی و توان اندام تحتانی در مقایسه با آزمودنی‌های غیرچاق داشتند. همچنین دختران در زمینه همه عوامل عملکرد ضیف­تری نسبت به پسران داشتند. نوع مقاله: مطالعه پژوهشی.